Happinezzz

13 En 14 oktober
Weer 2 lange ritten achter de boeg 13 oktober zijn we van hoedspruit richting Barberton gereden. We hebben een omweg gemaakt naar de grens van Swaziland, waar we het gezang en gedans van de echte Swazi's hebben mogen aanschouwen. Leuk om dit mee te maken. Sinds vorig jaar heet Swaziland nu officieel Eswatini wat land van de Swazi's betekent, alleen dan in hun eigen taal. De hutten zijn onderverdeeld voor bepaalde groepen zoals de 10ers, het stamhoofd,  zijn vrouw, etc. We zijn hiervoor wel 10 hele meters in Eswatini geweest, dus toch een stempel in het paspoort haha;)


Vanuit Barberton onderweg naar Richardsbaai via de weg naar Ermelo, door Amsterdam heen, langs Pongola en Hluwehluwe. Het officiële plan was om door Eswatini naar Hluwehluwe te gaan en hier door het park te rijden. Deze tip hadden we gekregen van een vriendin van Wendy op de verjaardag van Dylan. Toch besloten om dit niet te doen omdat Hluwehluwe weer best wat geld kostte, we de big 5 al hadden gespot op het luipaard in het wild na, en we liever ons geld uitgeven aan het Addo elephant park. Daarnaast heb ik Robin zn ziekjes een beetje overgenomen vannacht, al voel ik me nu gelukkig stukken beter. Dus in Richardsbaai een goed huisje voor 2 nachten geboekt, waar we maar een uur verwijderd zijn van st lucia, nog geen kwartier van de kust en maar een uurtje van hluwehluwe op het moment dat we ons bedenken. Lekker chil dus, en wat meer op een budget komende tijd. We gaan een beetje hard door ons geld heen, door al die tours en parken😇🤔😉😅


We hebben Javier Guzman met het album van Delirium geluisterd. Voor degene die dit album niet kennen; het komt neer op de vraag 'ben je gelukkig en zo ja, hoe komt dit dan'. Het feit dat we hier zonder planning en zonder verplichtingen door Zuid Afrika rijden, terwijl we van elkaar houden, maakt gelijk dat het eerste antwoord ja is.


Degene die ons wat beter kennen weten dat de afgelopen 5 jaar voor ons beiden absoluut niet makkelijk zijn geweest. We zullen daar niet verder over uitwijden, maar het heeft ons ook gemaakt waar we nu zijn. Een hart vol liefde,  het kunnen genieten van de kleine dingen, maken ons gelukkig. De zon die opgaat, schone was, voor mij een grote zak van 2e hands kleren waar ik 20 cent aan uitgegeven heb, voor Robin een goed glas whiskey en goeie muziek aan. Het stil staan bij wat we hebben. Maar dat vind ik persoonlijk ook het meest moeilijk. Het stil staan bij. Stil staan bij wat ik heb, het stilstaan bij de dromen die ik nog wil waarmaken en die ik al aan het waarmaken ben. Zonder te rennen, te vliegen, aan andermans verwachtingen te voldoen, of aan verwachtingen voldoen die je denkt die een ander van je heeft. Dit blijft elke dag een zoektocht en blijft moeilijk. Daarnaast ook heel heel mooi en super op het moment dat we zo'n besefmomentje hebben. Dank jullie wel voor de liefde en interesse die jullie in ons tonen, alleen al door mee te lezen. We zijn heel dankbaar voor de mensen om ons heen, de dromen die we aan het uitvoeren zijn, maar ook los van deze reis, hoe ver we gekomen zijn en hoeveel we nog te leren hebben.

 

Liefs Robin en José

Maak jouw eigen website met JouwWeb