9 oktober 2019
Vandaag wakker geworden van het licht en bellen waarmee de koeien worden gedreven naar nieuwe plekken. Helemaal lek gestoken door de muggen, maar de bulten jeuken gelukkig niet. Hoewel het overdag erg warm is (35 graden) is het 's nachts fris en s ochtends heerlijk koel. Perfect voor een bakkie koffie of een lekker kopje thee.
Rond een uurtje of half 9 vertrokken richting Graskop,  al hadden we wel als uitwijk mogelijkheid rekening gehouden met Lydenburg i.v.m. de afstand. Graskop was ruim 6 uur rijden vanuit Pilanesberg en Lydenburg maar 4. Na een uurtje rijden hebben we wat boodschapjes gedaan in Pretoria, getankt en even langs de kfc voor Wi-Fi gegaan. Hier hebben we ons volgende airb&b gevonden in Graskop. Hier schijnt het prachtig te zijn, hele mooie routes en leuke activiteiten om te ondernemen. We gaan het meemaken:). Het is hier ongeveer een euro per liter benzine, dus dat scheelt een hoop met Nederland! Boodschappen zijn tot nog toe niet zo duur, beetje vergelijkbaar met Nederlandse supermarkten.
Onderweg naar Graskop zie je rijke, prachtige huizen, sommigen onafgemaakte grote huizen(geen dak of geen ramen) en 2 meter verder zijn huisjes gemaakt van een paar doeken, golfplaten en of plastic. Er lopen mensen langs de snelweg over het stikhete asfalt zonder water of iets bij zich ter bescherming tegen de zon. Geen idee waar ze heen gaan. Er zijn soms zelfs borden langs de weg met de tekst 'violent area' (gewelddadig gebied). We doen ook onze auto op slot zodra we erin zitten, geen sieraden om en elektronica weggeborgen voor het zicht. Er zitten mensen bij kruispunten met een soort kraampje waar ze wortels, uien of plantjes verkopen. Heel bizar om zo te leven. We zien ook heel veel busjes in deze omgeving die schoolkinderen overal vandaan plukken, anderen proberen te liften of lopen deze gigantische afstanden. Verder wordt er heel veel gedelft naar platinum, dus we zien veel mijnbouw.
Zo heeft Afrika echt 2 gezichten hoor. Hoe verder je van de stad afgaat des te beter het wel wordt. Richting Graskop kan je gewoon over de snelweg. Prachtige omgeving, heuvels, maar ook soms meren  van grote oppervlakte. Deze meren kleuren de omgeving ook direct groen. Hoe verder het landschap van water weer verwijdert hoe droger en geler het wordt. De koeien zoeken schaduw onder de bomen en er zijn weinig tot geen huizen te verkennen. Ik ben wat verkouden door de droge lucht, maar we houden goed rekening met onze gezondheid. We hebben ons lesje wel geleerd in Australië en Curaçao. Vitamine pillen en braaf met groenten eten. Een zakje van 4 paprikas was maar 1,5 euro, dus dat dato scheelt ook wel met Australië waar 1 paprika al 6 euro was.
Hoe meer we naar het oosten rijden des te groener het wordt. Boomplanterijen zo ver het oog reikt en daarna bossen en groen over de glooiende heuvels. We zijn op de panorama route beland, die zijn naam meer dan waard is. Echt adembenemend hoe groen het is. Bijna Oostenrijk achtig. Heerlijk om doorheen te rijden.

Rond een uurtje of half 5 veilig aangekomen in Graskop. Het huis waar we in zouden slapen was veel duurder dan gedacht, aangezien ik blijkbaar maar voor 1 persoon geboekt had. Na wat uitzoeken besloten om hier geen 2 nachten te blijven, wat eerst wel het plan was. We geven liever ons geld uit aan Krüger en andere prachtige bezienswaardigheden dan aan watervallen die we waarschijnlijk heel veel gaan zien. Hieronder vind je een foto van totaal 400 rand, ongeveer 26,5 euro. Aan de voorkant van het briefgeld is Nelson Mandela te vinden en op de achtergrond 1 van de dieren van Afrika. Heel leuk geld!

Na een heerlijke en uitgebreide douche in dit luxe huis zakten we in elkaar op het zijdezachte bed. Heerlijk om ook even een huisje met wifi te hebben, zodat ik wat kon uploaden op de blog. Toppie!

10 oktober 2019 op naar Hoedspruit

Vanmorgen met opstaan met een lekker gebakken eitje met bacon en een bakkie koffie. Doordat we een koelkast hadden konden we ook vlees koud houden, dus ideaal. Lekker uitgebreid een bad genomen, en rustig de dag begonnen. Toen we naar buiten keken zagen we alleen maar regen, regen, regen. De temperatuur was gedaald naar maar 16 graden, dus de helft kouder dan gister. Heel veel mist, we konden nog geen 100 meter vooruit kijken met de auto. Wat waren we blij dat we niet nog een nacht hier hadden geboekt, want dat had echt weggegooid geld geweest. Wel geprobeerd om nog langs 2 uitzichtpunten te gaan, maar je zag geen hand voor ogen. 

Op aanraden van deze host en die van onze vorige locatie zijn we dus vertrokken naar Hoedspruit, een opvang centrum voor dieren die gewond zijn of mishandeld. Hier worden dieren weer gerehabiliteerd en waar mogelijk weer losgelaten in het wild. Normaal ben ik een beetje sceptisch met betrekking tot dit soort parken, omdat er heel veel van zijn die dit verhaal verkopen, maar eigenlijk net slachterijen zijn. Daar kan je spelen met de kleine cheeta's en aaien en zodra ze groter worden en niet meer goed voor de fok worden ze verkocht en neergeschoten in een kleine kooi. Hierna kan degene die het schot gelost heeft met 'trots' zeggen dat hij een cheetah of een leeuw heeft geschoten. Daarnaast gebeurt het ook vaak dat de huid, of de botten verkocht worden, en hier willen we zeker geen deel vanuit maken of gemaakt hebben. Dit park werd echter heel goed aanbevolen door beiden, en onze host van het vorige huisje was zelf ook gids geweest, dus die wist ook welke parken we absoluut niet heen moesten gaan. 

Voor 360 rand mochten we allebei naar binnen. We wisten niet goed wat we moesten verwachten, we hadden een soort minidierentuintje verwacht denk ik. Om 13.00 begon er een tour en daar mochten we gratis mee mee. Hier hebben we op gewacht en dat was het zeker meer dan waard. Met een safaribusje vertrokken we met nog een ander koppel door het reservaat heen. Jachtluipaarden, cheetahs, leeuwen en neushoorns, die weer getraind werden waar mogelijk om terug te gaan in de natuur. Dit is voor jachtluipaarden heel goed te doen, omdat deze solitair leven. Zij passen zich goed aan aan hun omgeving. Cheetahs en leeuwen kunnen tam worden, en zodra ze tam zijn, zijn ze heel moeilijk nog terug te krijgen de natuur in. Dit omdat de dieren mensen dan gaan opzoeken. Dus zoeken naar lodges, parken etc. Zo zijn cheetahs zelfs ongeveer tam te krijgen als een huiskat, terwijl jachtluipaarden daar en tegen onberekenbaar en onvoorspelbaar zijn. Geen idee waarom mensen een cheetah als huisdier willen hebben, maar dit gebeurt. Er zijn echt verschrikkelijke verhalen die de gids ons vertelde hierover. 

Prachtig was het om zo dichtbij zo'n bizar sterk, gevaarlijk en groot dier te zijn zeg. We reden ook langs gieren die 1 x in de 10 dagen gevoerd worden. Dit om ze toch wat bijvoeding te geven, maar niet genoeg zodat ze lui worden en niets meer zelf doen. Gaaf om te zien, we hadden echt mazzel dat we dit mee mochten maken. 

Een stukje verder in het reservaat reden we langs 3 neushoorns. Hier waren de hoornen van af gehaald door stropers, en netjes weer 'geseald' ter bescherming van de gezondheid van de dieren door medewerkers van het park. Ze waren enorm nieuwsgierig en kwamen zo dichtbij dat we ze aan konden raken. Toch maar gaan rijden, heel spannend om zulke machtige en sterke dieren zo dichtbij te hebben. Wel hele vette foto's van kunnen maken. Deze, en meer zijn ook te zien op ons polarsteps account: josevandegraaf2.

Morgen hopelijk Krüger in, dit hangt een beetje af van het weer. Mochten we geen wifi hebben, dan komt de update ietsje later;)