Dicriminatie

Zaterdag 19 oktober 2019

Vandaag begonnen aan onze 6 uur durende reis naar Coffee Bay.  Vanuit Port Edward was dit best een stuk inlands waarna we weer een stuk richting de kust moesten. De bedoeling was om via Mthatha, een wat groter dorpje te gaan. Hier zouden we toch doorheen rijden en was het laatste stadje van enige grootte en met supermarkten voor we in Coffee Bay zouden belanden, wat hierna nog 1,5 uur rijden zou zijn. 

We reden langs prachtige landschappen. Vanuit Port Edward richting inlands werd het duidelijk steeds droger en was er weinig begroeiing te zien. We reden langs een stadje waar ik de naam niet meer van weet. Weer vies,  afgebladderde gebouwen, mensen die zelf allerlei kraampjes hadden gebouwd met bananen of kleren. In zo'n stad vind je geen winkels als die wij hebben; geen opticien, geen tandarts, geen huisarts of iets in die trant. Wel is bijna overal de kfc, een spar, een tankstation en een bank te vinden. 

Eenmaal aangekomen bij Mthata waar we boodschappen wilden doen, kregen we onze twijfels of we dit wel moesten doen. Het stadje was groter dan hierboven beschreven, maar wel erg hetzelfde qua onderhoud. We hebben aan de beveiliging gevraagd waar we konden parkeren. Deze antwoordde met wat we wilden doen, en hoe lang we hiermee bezig zouden zijn. We zouden geëscorteerd worden naar de winkel, en als we klaar waren moesten we ons weer bij hem melden en dan zou hij ons terug brengen. Omdat we de enige blanken waren, zouden ze direct onze auto plunderen/stelen en ons beroven.  Besloten om maar direct door te gaan naar coffee bay.  Dan maar wat duurder of uit eten, omdat we geen boodschappen kunnen doen, dan alles verliezen. 

Dit heeft wel diepe indruk gemaakt. Als je in Nederland gewoon een stukje respect toont naar je medemens, donker, blank, Aziatisch, Turks of wat dan ook, kom je een heel end samen. En dat culturen of geloof niet overeenkomen dat kan. Zo lang dit wordt gerespecteerd en getolereerd is er niets aan de hand. Maar het niet toelaten/op eigen risico ergens naar binnen gaan, puur op huidskleur en/of uiterlijk vond ik heel erg om mee te maken. Ik voelde me arrogant dat ik dacht dat we dit konden doen, door van een afstandje de armoede, de wanhoop en de rotzooi te zien. Tegelijkertijd onder de veilige noemer van Nederlander en toerist 'mij doet niemand iets, als ik respectvol ben en vriendelijk lach'. Diep ontzag voor het leven hier. Ik voelde me wel op mn nummer gezet en op mn rijkdom gewezen.

Coffee Bay

Zondag 20 oktober 2019

Gisteren veilig aangekomen in Coffee Bay. Het viel een beetje tegen, omdat we een veiliger dorpje hadden verwacht, met gewoon een supermarkt en een tankstation etc. Het was een enorm pittige en onverharde weg om hier te komen. Veel 'potholes'/ diepe kuilen in de weg, dus we waren erg moe van de rit van gister.

We hadden een soort surfers tentje gevonden de 'Jejoja's' waar we ons wel veilig voelden. Heerlijk gegeten hier, en op een soort surfboard op een pvc buis een beetje balansoefening gedaan.  Was erg gezellig. We hebben een surfles aangevraagd van een van de gasten die hier ook zat. Het surfen was echt heel erg leuk. Heerlijke golven, wat kleine borden, dus het was flink oefenen. Morgen vast en zeker spierpijn;) We konden het goed vinden met die gasten daar, dus we hebben er vrijwel de hele dag gezeten. Spelletjes gedaan en er kwam een vrouwtje mijn volledige haar vlechten, super tof dat dit door een local gedaan werd. Dat had ik nog op mijn bucketlist:):)

Morgen vertrekken we naar Gonubie, vlakbij Oost Londen voor 3 nachtjes. Dit is een stuk veiliger, en we hebben een huisje met wifi. Ik ben nog steeds niet helemaal op orde, met diarree en overgeven, dus het is echt nog even uitzieken daar.  Daarnaast zijn we moe van de verre afstanden, dus dit is echt heel lekker:)